مثالی ساده ای که میتوان برای توضیح گرافیک گفت مثال معروف کلمه ی سیب و تصویر سیب است. زمانی که ما مینویسیم " سیب" تنها کسانی که سواد خواندن متن فارسی را دارند متوجه منظور ما می شوند و به یاد سیب می افتند. حال اگر تصویر سیب را به هر کسی که قبلا سیب را بشناسد نشان دهیم، بدون توجه به زبان و یا سواد آن شخص مستقیما سیب در ذهن بیننده شکل می گیرد.

حال فرض کنید در بازاری ایستاده اید که پر است از میوه های مختلف. و شما فقط سیب میخواهید. اگر قرار بود بجای تصویر همه ی میوه ها، اسمشان را با توضیح خرابی یا سالمی و رنگ جلوی شما میگذاشتند، چقدر زمان میخواستید تا بین لیست بزرگی از میوه ها کلمه ی سیب قرمز رسیده را پیدا کنید. در صورتی که با وجود تصویر، تنها با چرخاندن چشم به سرعت میوه ی مورد نظر را پیدا می کنیم.

حال فرض کنید که مدیر عامل شرکتی هستید و روی میز کارتان چندیدن برگه از شرکت های مختلف وجود دارد. اگر همه ی کاغذ ها شبیه به هم بود پیدا کردن شرکت مورد نظر میتوانست روزانه چقدر از وقت شما را بگیرد. در صورتی که با استفاده از حافظه ی بصری و یادآوری گرافیک آن شرکت به سرعت سربرگ مورد نظر را پیدا خواهید کرد.

فرض کنید، راننده ی ماشین پر سرعتی هستید و در جاده ای با سرعت 120 کیلومتر در ساعت در حال حرکت هستید. کمی جلوتر از شما جاده باریک و لغزنده شده و از کنار دره ای به سمت راست میپیچد. فرض کنید با تابلویی بخواهند به شما هشدار دهند که "این تابلوی هشدار است و به شما میگوید کمی جلوتر جاده ای که در آن هستید باریک و لغزنده خواهد شد و با پیچ تندی به سمت راست تغییر مسیر خواهد داد، محتاط رانندگی کنید". شما در بهترین شرایط 5 ثانیه زمان نیاز دارید که تابلو را بخوانید. بگذریم از این که تابلو چقدر باید بزرگ و واضح باشد که شما با آن سرعت بتوانید به آسانی آن را بخوانید. و حتی اگر موفق به این کار شوید در طول آن مدت احتمال اینکه حواس شما از جاده پرت شده و با ماشین دیگری تصادف کنید بسیار زیاد است و اگر فرصت نکنید متن را کامل بخوانید به احتمال خیلی زیاد از ته دره سر در خواهید آورد. اما با استفاده از زبان تصویر" گرافیک" شما تنها با یک نگاه میتوانید منظور تابلو را متوجه شده و سرعت خود را کم کرده و متوجه لغزندگی و پیچ به سمت راست شوید و به سلامت از آن نقطه گذر کنید.